Het Verval van het Westen - Nominalisme en Conservatisme door Tom POTOMS op OpenOrthodoxie.nl, 25 juli 2006.
Met het morele verval van het westen bevindt de belangrijkste filosofische stroming in het westen zich in een crisis. Deze crisis uit zich in ultra-individualisering en toenemende staatsmacht. Vanuit het traditionele conservatisme plaats ik hier enkele opmerkingen bij.
Wat is nominalisme? De grondlegger van het nominalisme, William van Oackham, geloofde niet in universele of algemeen geldende waarden. die de grondlegger was van het nominalisme. In het Engels valt, naar analogie met William van Oackham, het nominalisme als volgt samen te vatten: “Universals are not real, only particulars are real.”
Anders gezegd: nominalisten geloven niet in een algemeen moreel kader, waarin de mens kan bewegen (bijvoorbeeld: de kerk). Nominalisten staan echter voor een doorgedreven individueel moreel systeem; een systeem waarin elke mens zelf moet beslissen of iets goed of slecht is. Een vorm van extreem nominalisme kunnen we vinden in de zelfverklaarde ‘Antichrist’: Friedrich Nietzsche. In zijn denken bestaat er geen bindend moreel kader, want God is dood. En dus moeten wij zelfstandig, zonder bindend of omkaderend geheel beslissen over ons eigen goed.
Nominalisten zijn relativisten, aangezien ze elk begrip, elk kader en elke cultuur relativeren en terugdringen tot datgene wat rechtsstreeks waarneembaar is en wat vooral het individu aanvoelt of ervaart. Deze denkwijze is in de handen van gevaarlijke personen een handig wapen om te gebruiken. Dieven en moordenaars manipuleren op deze wijze, via onder meer hun advocaten en therapeuten, de rechtsspraak - of een algemeen geldende reglementering - door de nominalistische theorieën te gebruiken en deze toe te passen in hun voordeel. Want aangezien nominalisme zegt dat er geen universele, of algemene waarden of principes gelden, dan bestaan er in principe ook geen rechtsspraak en een grondwet. Nee, of iets een misdaad is of niet mag vanaf nu, volgens het nominalisme, bekeken worden door de ogen van de misdadigers, de drugsdealers en de pedofielen. Ik denk dan ook dat de aanhangers van de pedofielenpartij PNVD echte nominalisten zijn.
Begrippen, algemene wetten of principes - universele waarden – zijn echter wel realiteit en hebben daarom geldingskracht. In dit licht wil ik graag de beroemde Lord Acton citeren, die mijn gedachten hierover goed verwoort: “Opinions alter, manners change, creeds rise and fall, but the moral laws are written on the tablets of eternity.”
Als alles individualistisch wordt, zelfs morele basisprincipes, dan kan dat niet anders uitlopen in anarchie en verval. De eerste stap in het verval van het Romeinse Rijk was immers ook het morele verval door de verloedering van algemeen geldende waarden die voorheen nog zorgden voor eenheid en kracht van de eigen cultuur. In feite is het Romeinse Rijk ten onder gegaan aan een nominalistisch ultra-individualisme. Dit ultra-individualisme leidde tot grote vormen van staatsterreur, waarin uiteindelijk zelfs de vijanden van het Rijk werden gebruikt tegen haar eigen burgers (door middel van de Germaanse foederatii).
Nominalisme is misschien niet volledig als oorzaak van het ultra-individualisme te noemen. Maar door te stellen dat algemene, universele wetten niet gelden of zelfs niet bestaan, heeft het wel de weg vrijgemaakt voor het latere verval van de ‘gemeenschappen’; dat wil zeggen van de intermediaire gemeenschap zoals kerk en gezin.
En met het verval van de bovenvermelde gemeenschap, is ook de weg vrij gemaakt voor een totalitaire, en bemoeizuchtige staat. Lees bijvoorbeeld maar eens De Tocqueville die ook duidelijk het verband zag tussen het individualiseringsproces na de Franse revolutie en de opkomst van de sterke, bijna tirranieke staat. In onze tijd zag iemand als Robert Nisbet dit ook en schreef zijn gedachten hierover neer in het standaardwerk voor elke traditionele (orthodoxe) conservatief: The Quest for Community.
Het nominalisme heeft ons in de loop der eeuwen opgezadeld met een doorgeschoten individualisering van de maatschappij en daarmee met een steeds maar weer versterkte staatsmacht. Om dit morele verval in het Westen te stoppen, is een revitalisering van de gemeenschap noodzakelijk. Gemeenschappen als het gezin en de kerk moeten weer centraal komen te staan in een cultuur die het nominalisme afzweert. Het individu moet weliswaar kunnen rekenen op bescherming tegen exessen binnen zijn groep (zoals mishandeling), maar het moet niet beschermd worden door de staat met als enige doel om het individu tegenover zijn gemeenschapsgroep te plaatsen en het daar zelfs van te vervreemden.
Vrijheid is kenmerkend voor de westerse cultuur. Maar vrijheid is niet alleen geënt op het individu, maar ook en vooral op de lokale en traditionele gemeenschappen - voornamelijk het gezin. Want zoals Nisbet zei: “Alle leden van het gezin zijn juist vrij omdat ze capabel zijn om elkaar te verdedigen tegen een te grote staatsbeïnvloeding.” Want de strijd tegen het nominalisme is de strijd tegen de toenemende staatsbeïnvloeding en vóór een gezonde maatschappelijke realiteit: die van een vrijheid in gezin, kerk en gemeenschap.
Tom Potoms
Bron: Open Orthodoxie
Wat is nominalisme? De grondlegger van het nominalisme, William van Oackham, geloofde niet in universele of algemeen geldende waarden. die de grondlegger was van het nominalisme. In het Engels valt, naar analogie met William van Oackham, het nominalisme als volgt samen te vatten: “Universals are not real, only particulars are real.”
Anders gezegd: nominalisten geloven niet in een algemeen moreel kader, waarin de mens kan bewegen (bijvoorbeeld: de kerk). Nominalisten staan echter voor een doorgedreven individueel moreel systeem; een systeem waarin elke mens zelf moet beslissen of iets goed of slecht is. Een vorm van extreem nominalisme kunnen we vinden in de zelfverklaarde ‘Antichrist’: Friedrich Nietzsche. In zijn denken bestaat er geen bindend moreel kader, want God is dood. En dus moeten wij zelfstandig, zonder bindend of omkaderend geheel beslissen over ons eigen goed.
Nominalisten zijn relativisten, aangezien ze elk begrip, elk kader en elke cultuur relativeren en terugdringen tot datgene wat rechtsstreeks waarneembaar is en wat vooral het individu aanvoelt of ervaart. Deze denkwijze is in de handen van gevaarlijke personen een handig wapen om te gebruiken. Dieven en moordenaars manipuleren op deze wijze, via onder meer hun advocaten en therapeuten, de rechtsspraak - of een algemeen geldende reglementering - door de nominalistische theorieën te gebruiken en deze toe te passen in hun voordeel. Want aangezien nominalisme zegt dat er geen universele, of algemene waarden of principes gelden, dan bestaan er in principe ook geen rechtsspraak en een grondwet. Nee, of iets een misdaad is of niet mag vanaf nu, volgens het nominalisme, bekeken worden door de ogen van de misdadigers, de drugsdealers en de pedofielen. Ik denk dan ook dat de aanhangers van de pedofielenpartij PNVD echte nominalisten zijn.
Begrippen, algemene wetten of principes - universele waarden – zijn echter wel realiteit en hebben daarom geldingskracht. In dit licht wil ik graag de beroemde Lord Acton citeren, die mijn gedachten hierover goed verwoort: “Opinions alter, manners change, creeds rise and fall, but the moral laws are written on the tablets of eternity.”
Als alles individualistisch wordt, zelfs morele basisprincipes, dan kan dat niet anders uitlopen in anarchie en verval. De eerste stap in het verval van het Romeinse Rijk was immers ook het morele verval door de verloedering van algemeen geldende waarden die voorheen nog zorgden voor eenheid en kracht van de eigen cultuur. In feite is het Romeinse Rijk ten onder gegaan aan een nominalistisch ultra-individualisme. Dit ultra-individualisme leidde tot grote vormen van staatsterreur, waarin uiteindelijk zelfs de vijanden van het Rijk werden gebruikt tegen haar eigen burgers (door middel van de Germaanse foederatii).
Nominalisme is misschien niet volledig als oorzaak van het ultra-individualisme te noemen. Maar door te stellen dat algemene, universele wetten niet gelden of zelfs niet bestaan, heeft het wel de weg vrijgemaakt voor het latere verval van de ‘gemeenschappen’; dat wil zeggen van de intermediaire gemeenschap zoals kerk en gezin.
En met het verval van de bovenvermelde gemeenschap, is ook de weg vrij gemaakt voor een totalitaire, en bemoeizuchtige staat. Lees bijvoorbeeld maar eens De Tocqueville die ook duidelijk het verband zag tussen het individualiseringsproces na de Franse revolutie en de opkomst van de sterke, bijna tirranieke staat. In onze tijd zag iemand als Robert Nisbet dit ook en schreef zijn gedachten hierover neer in het standaardwerk voor elke traditionele (orthodoxe) conservatief: The Quest for Community.
Het nominalisme heeft ons in de loop der eeuwen opgezadeld met een doorgeschoten individualisering van de maatschappij en daarmee met een steeds maar weer versterkte staatsmacht. Om dit morele verval in het Westen te stoppen, is een revitalisering van de gemeenschap noodzakelijk. Gemeenschappen als het gezin en de kerk moeten weer centraal komen te staan in een cultuur die het nominalisme afzweert. Het individu moet weliswaar kunnen rekenen op bescherming tegen exessen binnen zijn groep (zoals mishandeling), maar het moet niet beschermd worden door de staat met als enige doel om het individu tegenover zijn gemeenschapsgroep te plaatsen en het daar zelfs van te vervreemden.
Vrijheid is kenmerkend voor de westerse cultuur. Maar vrijheid is niet alleen geënt op het individu, maar ook en vooral op de lokale en traditionele gemeenschappen - voornamelijk het gezin. Want zoals Nisbet zei: “Alle leden van het gezin zijn juist vrij omdat ze capabel zijn om elkaar te verdedigen tegen een te grote staatsbeïnvloeding.” Want de strijd tegen het nominalisme is de strijd tegen de toenemende staatsbeïnvloeding en vóór een gezonde maatschappelijke realiteit: die van een vrijheid in gezin, kerk en gemeenschap.
Tom Potoms
Bron: Open Orthodoxie
posted by Metaposos at 5:07 p.m.
1 Comments:
"Nominalisten zijn relativisten, aangezien ze elk begrip, elk kader en elke cultuur relativeren en terugdringen tot datgene wat rechtsstreeks waarneembaar is en wat vooral het individu aanvoelt of ervaart. Deze denkwijze is in de handen van gevaarlijke personen een handig wapen om te gebruiken. Dieven en moordenaars manipuleren op deze wijze, via onder meer hun advocaten en therapeuten, de rechtsspraak - of een algemeen geldende reglementering - door de nominalistische theorieën te gebruiken en deze toe te passen in hun voordeel. Want aangezien nominalisme zegt dat er geen universele, of algemene waarden of principes gelden, dan bestaan er in principe ook geen rechtsspraak en een grondwet. Nee, of iets een misdaad is of niet mag vanaf nu, volgens het nominalisme, bekeken worden door de ogen van de misdadigers, de drugsdealers en de pedofielen. Ik denk dan ook dat de aanhangers van de pedofielenpartij PNVD echte nominalisten zijn."
Wat een onzin. Als je het PNVD-partij-programma leest zie je dat ze wetten en grondwetten wel degelijk belangrijk vinden. Alleen willen ze af van morele, overbodige wetgeving. Zolang iedereen er dus beter van wordt (ook kinderen).
Een reactie posten
<< Home